Sepia Alice

Ben bu devrim adamı değilim sanırım çocuklar...
Çevremdeki insanların yaptıkları, yaşadıkları, söyledikleri, olaylara yaklaşımları, tepkileri o kadar bana uzak ki... Kendimi 80 yaşında gibi ya da dünyanın diğer ucundaki bambaşka bir topluma sürülmüş gibi hissediyorum. Ben mi "the odd one out"um, diğerlerinin mi zembereği boşaldı gerçekten bilmiyorum.
Bir kız arkadaşım gelip evlenmeyi düşündüğü 8 yıllık sevgilisini kimbilir kaçıncıya bir Kanadalı ile aldattığını gülerek anlatıyor, diğeri birlikte yaşadığı sevgilisinin yurtdışında okumaya gitmeden 1 ay önce ayrılmasını "Gitmeden takılmak istediği hatunlar vardı herhalde" diye afacan bir çocuğu sever gibi, yapılan şey sanki dolaptaki şekerleri bitirmekmiş gibi anıyor, bir diğeri 1 gece önce tanıştığı adamla yatıp ertesi gün yeni tanışan iki insan olarak iletişime devam ediyor, başka birinin sevgilisi "henüz yaşamadığı şeyler" olduğu bahanesiyle gül gibi ilişkisini bitiriyor, öbürü askere giden sevgilisinin ardından gününü gün edip çocuğun dönüşünde "sadık ve sabırlı kız arkadaş"ı oynuyor, beriki yeni sevgilisi olmasına rağmen eskilerini de idare etmeye çalışıyor vb vb.
Bazı konularda bu kadar farklı yaklaşım dedirtiyor valla yoksa ben back to the future yaptım da uyumsuzluk mu çekiyorum acep diye?