Eylül'ü de bitirdik sonunda. Zamanın göreceliğini inatla kanıtlarcasına benim için bu 1 ay=1 yıl gibiydi. 1 yıl yaşlandım sanki, 1 yıl çöktüm, 1 yıl olgunlaştım, 1 yıllık kaybım ve 1 yıllık kazancım var. Üzerinden 1 yıl geçmiş gibi unuttum Eylül başını, tatlı mazi ile acı geçmiş karıştı 1 ayda. Yoruldum 1 yıldır kendime telkin yapmaktan, 1 yıldır gözlerim şiş geziyorum ağlamak ve uykusuzluktan. 1 aylık maaşla 1 yıl geçindim, 1 yılda tüketeceğim zararlı neşriyatı 1 ayda tükettim. Günlük tuttum 1 ayın içine 1 yılı sıkıştırıp, üstüne de 1 yıl düşünüp 1 günde sildim hafızamı. 1 güne daha ihtiyacım kaldı, 1 yılı daha atlatabilmek için.
Bir de dışarıdan bakın bana, her şeyim nasıl da aynı değil mi? İlüzyon budur.
Gerçekte ne olup bittiğini ne zaman bildik. "Nasılsın"ın cevabından ötesini ne zaman merak ettik. Aslında hepimiz birer aynayız birbirimizi yansıtan, yansımamıza bile dikkatle bakmadık es geçtik...
YanıtlaSil