İçinde bulunduğum haliyet-i ruhiye, sonradan pişman olup "İçime emo kaçmış" diye tabir edebileceğim yazılar yazmaya çok müsait. Bu sebeple birkaç gün klavyeme hakim olup içimden gelen ıslak ve magandavari kupleleri minik kağıtlara yazıp sonra da yok etmeyi planlıyorum. Bayadır planladığım hiçbir şeyi tamamına erdirmeyi başaramasam da deneyeceğim bakalım. Bu arada siz de sizi sevenleri üzmeyin olur mu?
O değil de Laura Branigan öldüğünde annem çok üzülmüştü.
laura branigan öldü sam brown kalbimizde yaşıyor...
YanıtlaSildebbie gibson da olabilir...
her şeyin bittiği bir nokta vardır. orda biter. buna alışmak zorundasın
YanıtlaSilaynı bok.ama bu sefer salmicam kendimi.pardon ama sikerler hani. oturup işimle ilgilenicem.
YanıtlaSilDebbie'yi tanımıyorum Varol. Yaşım ona yetmedi galiba :p
YanıtlaSilmehmet akif, alışkanlığın bitmesine alışmak mesele zaten.
pudra ben saldım yaa. toparlamış gibi yapıp halının altına süpürüyorum şu an. umarım birisi burda ne varmış diye açıp bakmaz.