No se S01E02

zaman çok yavaş, ama bir o kadar da hızlı geçip gidiyor.
dakikalar emeklerken haftalar birbiri ardına devriliyor.
bense ay gibiyim. kendimin ve dünyamın çevresinde dönüp duruyorum bir yere gidemeden.
altını gümüşe dönüştürüyorum ama kimse gümüşün saflığını takdir etmiyor. altının pırıltısını bekliyorlar benden, ama ben altını hiç sevmedim ki.
dünyam ışığını döktüğü kadar karanlığını gösteriyor yüzüme. ama dönüşü hiçbir yörüngeye uymuyor. tahmin edilemiyor. sezilemiyor bile.
kainatta birden fazla aydan bahsedilirken tek dünya olması sinirlerimi bozuyor. mahkumiyet fikri bile yeterince soğutucuyken ben neden hala burda dönüp duruyorum?
bilmiyorum. biliyorum ama kabul etmek istemiyorum. bilmiyormuş gibi davranmak daha az can yakıcı.
keşke delirsem. deliler mutlu olurmuş...

No se.

bazen, sadece bazen... hayatımda büyük yer kaplayan bazı insanları hiiiiiiiççç tanımamış olmayı diliyorum.
hayat daha mutlu olurdu benim için sanırım.
ya da olur muydu ki?
olurdu galiba.

İtiraf.com

Herkesin garip(!) zevkleri var olabilir, değil mi?

Hatta bakalım bakalım popüler kültüre.

Bugün kendimle ilgili ifşa edeceğim zevkse böyle sapıkça sayılmaz sanırım. En azından aynı görüşü paylaştığım insan sayısını düşününce çevremde bu kadar sapık yoktur herhalde deyip avunuyorum.


Şöyle ki; zevk objemiz kulak çubuğu. Ya da pamuklu çubuk ya da kulak pamuğu vb.

Duştan sonra bu müstesna objeyi kullanarak önce kulağın içini temizleyip sonra da küçükken annenin yaptığı gibi kulak kepçesinin kafayla birleştiği yeri şööyle bir silince... AAhh benden mutlusu yok yahu!

ooff

bu hafta da sayısal çıkmadı.
hay a.k. ben böyle işin!!!

Fark ediş

İtü-fest'e gideceğim bugün.
Sinir olacağım.
Bi dolu tıfıl etrafta ben yetişkin oldum edasıyla salınacak.
Daha 25'ini dolduramamış ben, kendimi yanlarında ya uzaylı ya da 45'lik gibi hissedeceğim.
Elimin tersiyle çarpmak geçiyor içimden ağzını ayıra ayıra konuşan güya alternatif, aslında hard-copy emolara. Hınç doluymuşum, yeni farkettim.