Züppe Alice

Zaman zaman fena snob bir insan olabiliyorum, kabul. Ama bu sefer kendimi bile şaşırtmayı başardım.
Birkaç gün önce bir arkadaşımın evine gittim, ilk defa. Birkaç arkadaş birlikte yaşıyorlar, her odada kanepesi, ekstra yatağı; geleni gideni bol tipik öğrenci evi stayla. Salon bile birinin odası aynı zamanda, kenarda çift kişilik yatak; öyle düşünün. Gene bu tip evlerin olmazsa olmazı tavanı akmaktan bir hal olan banyo, rutubet kokusu ve yerlerde nuh nebiden kalma, içinde ne floralar oluşmuş halıfleks. Kabul, hiçbir zaman klasik bir öğrenci evim olmadı benim; ilk evim Etiler'in ucunda bir sitedeydi. Sonraki öğrenci semtinde ama içi parkeli pimapenli bir 3+1'di, bir sonraki bir dubleks, şimdiyse tek başıma yaşadığım ve içini komple yenilettiğim nam-ı diğer Saray Yavrusu. Belki bu yüzdendir bu tip evlere olan ilginç antipatim, alışık olmamam. Zorunlu olunca insan nelere katlanıyor, onu da anlıyorum ama gidesim, içinde zaman geçiresim gelmiyor işte böyle insanların mecburiyetten katlandıkları dökülen evlere. Gerçek bir şımarık mıyım, standartlarına körü körüne bağlı bir züppe mi bilemiyorum. Allah düşürmesin deyin bari.