Durumumdur

Akşam sarımsaklı yoğurtlu mantının üzerine 3 saat uyuduk. Uyandığımızda 1 olmuştu bile. İki üç muhabbet, birer muzlu puding, üç beş klip-konser derken baktım 3 olmuş bile. Geri yatıp yorganı başıma kadar çektim. Gariplerim ışığı kapattı rahat edeyim diye. 4 saat sonra uyandığımda bir baktım bizimki kulaklıklarla oturuyor bilgisayar başında, bütün gece sessiz olmak için öyle takılmış. Yiring. Geri yatmak için bahane düşünmeye başladım yataktan doğrulup. "Gitmeyecek misin?" dedi, "Dur bahane arıyorum, bir tuvalete gideyim de orda da düşüneyim" dedim. Malum Türk'ün aklı... Bir kaç fikir geldi; ama klasik ve her zaman işe yarayan "Hastayım"dan daha öte birşeyler yapmak istiyordum. Telefonu bağlamaya adamlar gelecekmiş diyecektim, de zort diye sabah 7'de haberi alınmazdı ki bunun! Kedim hastalandı diyecektim, gerçekten hastalanmasından korktum. Bankada işim var demeyi düşündüm, ama bu bana çok az zaman kazandırabilecekti. Kısacası yaratıcılığım beni sınıfta bıraktı. Giyindim geldim aha gene. Devamsızlık hakkımı daha rezil bir günde kullanmak üzere saklı tutuyorum. Bu sefer direk midem kötü diycem.
Neymiş, oldskool rocks.