25 Nisan 2008

.

Sevgili günlük,

Hani demiştim ya kötü birşey olacak, hissediyorum diye.
Oldu. Pat diye.
Canım acıyor.
Allahtan gribim de gözlerimin kenarlarında biriken yaşlar garipsenmiyor.
Nasıl dayanıcam bilmiyorum. Sabır gerekecek bol miktarda.
Bir de "Hiçbir şey bitmiş değil" diyen rahatlatıcı bir ses.
Şu durumda umudu korumak mı, yoksa yıkmak mı daha mantıklı bilmiyorum.

Kumarda kazanırım artık.

5 yorum:

mimi wonka dedi ki...

Umudu korumak, içi ferah tutmak lazım, umudun boşa çıkması halinde de üzülmemek lazım... Mutlu olmak nasıl sana yaşadığını hissettiren bir duyguysa, üzülmekte aynıdır.

Aşk acı çektirirken bile kendine aşık eden birşey Alice... Blog yorumuyla anlatamam sanırım.

Yann senin için çalıyor bak; Comtine D'un Autre Eté...

(Süper)Cem dedi ki...

İkinci seferdir birşeyler yazmayı deniyorum ama olmuyor. Belki bu cümle sayesinde birşeyler yazabilirim dedim ama yemedi. Durumun kötü etkisinden bir an önce kurtulabilmen dileğiyle..

lady jade dedi ki...

Ne kadar klişe olsa da çok doğru bir söz "zaman her şeyin ilacı" belki bu durum; ileride çok mutlu olacağın günlerin bir an önce gelmesine yardım edecek olan durumdur..

Adsız dedi ki...

Alice...









Wake up...

La Santa Roja dedi ki...

Aşk az önce kapıdan çıktı ;)