Öyle "Herkesten nefret ediyorum", "Kimse beni anlamıyor" temalı ergenvari bir durum değil anlatacağım. Daha çok "So what..." şeklinde özetlenebilir belki.
Yeni bir şey de değil, ne zamandır böyle olduğunu bilmiyorum bile. Yarının ne getireceği konusunda en ufak bir merakım yok, en banal deyimiyle "yaşama sevinci" denen şeyin neye benzediğini unuttum değil, öğrendiğimden emin değilim çünkü. Öyle gerizekalı gibi hayatımın anlamı yok, öleyim bari de demiyorum, yaşanması gerek bir şekilde gibi geliyor. Bir şeyi ya da birisini beklediğim yok, sadece herşey nasıl olması gerekiyorsa öyle devam ediyor gibi. Cuma akşamı evde tek başına oturuyorum ve bu, gidecek bir yerim olmadığı için değil de evde oturmak o an öyle olması gerekiyormuş gibi göründüğünden. Sebepsiz yani. İnsanların yanında sıkılıyorum, yalnızken sıkılıyorum, muhabbet ederken sıkılıyorum, yemek yerken sıkılıyorum, uyurken sıkılıyorum, susarken sıkılıyorum, konuşurken sıkılıyorum, sıkıntım taşıyor bulaşıyor vıcık vıcık. Ama başka türlüsü de olamazmış gibi geliyor, kanıksıyorum, "herşey olması gerektiği gibi" görünüyor. Teyzeleşiyorum, tepkisizleşiyorum, zımparalanıyorum. Yoksa herkes/herşey bu ya da benzer hayatlardalar da ben mi çok mu şey bekliyorum?
Sosyal hastalık
3 ay önce
6 yorum:
Yarının ne getireceğini merak etmeyince hayat daha bir kolaylaşıyor sanki.
Sevincinden havalara mı uçsa yoksa kahrından diplere mi vursa bilemiyor insan... Okudukça yalnız olmadığımı, aslında herkesin "tek" bir hayat içinde, farklı sahnelerde,aynı repliklerle oynadığını görüyorum. Tüm bunları düşünürken de dün ne yapmıştım, yarın ne yapsam, şuan ise şöyle bir yayılıp hiçbir şey yapmasam diye düşünüyorum ki böylece yarın ne getirecek düşünemiyorum bile...:)
Buraya teselli edici, ya da akıl verici, hiç olmadı fikir verici bir şeyler söylemek isterdim; ama kelin merhemi olsa başına sürermiş: http://canselmo2.blogspot.com/2010/02/eee-sonra.html
Hayır, reklam yapmıyorum..
Ben Keyfim ve Kahyası, kolay demeyelim de daha bir "akıcı" oluyor sanırım.
Pınar, senin söylediğin yoğunluktan yarını düşünememek gibi geldi bana :) Öyle ya da böyle, çok insan aynı dertten muzdarip :(
Can hakkaten kopya çekmiş gibi olmuşum püü :p Reklam saylanmaz bu merak etme :)
herkes aynı şeyi yaşıyor, dürüstler itiraf ediyor, yalancılar devam ediyor...
bir süre önce bu durumu değerlendirdim, içinden çıkmak için değil de unutmak için içtiğimi fark ettim sonra içmek yerine başka bir şey istedim...
kısa vadeli planlar, benim şu an ki so what sonrası cümlem bu...
En azından bir planın var. Dürüstmüşüm, di mi :)
Yorum Gönder