3-4 yaşlarındayken hayali bir arkadaşım varmış benim, ne yazık ki hatırlamıyorum. Adı Bakkal Amca imiş ve varlığı, kuzenim bir gün yanımdaki sandalyeye oturunca 3-4 saat aralıksız ağlamamla anlaşılmış.
Bakkal Amca'yı ezdi diyormuşum hıçkıra hıçkıra. Deli miymişim çok mu şekermişim neymişim? Bu olaydan sonra Bakkal Amca'dan bir daha söz etmemişim, ölümünü çabuk kabullenmişim herhal.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder