24 Nisan 2009

Pisi pisi

Sabahtan beri unutmaya çalışıyorum ama ı-ıh, içim kabarıyor böyle ağlayasım geliyor, aklımı başka yere verip 5-10 dakika daha sakinliyorum.
Sokaktaki kedilerin en güzelini gördüm sabah. Minik vücudu, minik bir su birikintisinin içinde yüzü koyun yatıyordu. O güzelim pofidik tüyleri keçeleşmişti. Yarasını beresini göremedim, sokakta kedilere zarar veren kimse olmadığından başına ne geldiğini bilemedim, buz deposunun önünde yatmasından suçlunun bir kamyon olabileceği sonucunu çıkardım ama lanet olası servisi daha fazla bekletmemek için onu öylece bırakıp gittim. Tanrı beni affetsin. Ona bunu yapanları affetmesin.

2 yorum:

cesetizleri dedi ki...

anlıyorum ne hissettiğini.
ben bile kötü oldum şimdi.
ama yapacak bir şey de olmamış o an için eminim biri yardım etmiştir ona, aklında kalmasın.

La Santa Roja dedi ki...

Hayvanseverlerin böylesine çok olduğu bir muhitte elbet vardır bedenini alan oradan haklısın, ama bu o miniğin öldüğü gerçeğini değiştirmiyor :( O da sokak kedisi, benim sarılıp yattığım kara kedim de. Böyle düşününce dünya sadece insanlara değil bütün canlılara haksız bir yer gibi geliyor.